De oorlog in Irak, 15 jaar later
De erfenis van de Amerikaanse invasie treft nog steeds het Midden-Oosten en verdeelt Amerika
Mauricio Lima/AFP/Getty Images
Vijftien jaar nadat de Amerikaanse troepen Irak begonnen binnen te vallen, treft de erfenis van de oorlog in Irak nog steeds het Midden-Oosten en verdeelt het Amerika.
Na valse beweringen dat Irak massavernietigingswapens had, veroorzaakte de val van Saddam Hoessein een burgeroorlog tussen soennitische en sjiitische Irakezen. Groepen, waaronder Al-Qaeda en Islamitische Staat, floreerden in het kielzog, met gevolgen die tot op de dag van vandaag voelbaar zijn.
Het dodental liep uiteindelijk op tot 268.000 volgens het controlebureau Lichaamstelling Irak , hoewel onofficiële schattingen het aantal op een miljoen stellen.
Waar blijft Irak nu?
Al Jazeera Volgens de Iraakse leiders is het land in de beste staat waarin het zich sinds de invasie bevindt, ook al blijven de gewone Irakezen sceptisch.
Ze wijzen op de militaire nederlaag van Islamitische Staat (IS) en de voor mei geplande nationale verkiezingen als redenen om hoopvol te zijn, en een indicatie dat er ten minste één positieve erfenis was aan de Amerikaanse invasie: de succesvolle invoering van democratie.
Maar onder de beweringen lijken de voordelen van democratie voor gewone Irakezen gering en de erfenis van de invasie bloedig, zegt Al Jazeera.
Anderhalf decennium van geweld heeft ertoe geleid dat veel Irakezen terugkijken op het bewind van Saddam Hoessein als een periode van relatieve vrede en stabiliteit. De ironie is dat 15 jaar democratieopbouw voor velen heeft bewezen dat wat het land echt nodig heeft, nog een sterke leider is.
Volgens het jaarlijkse onderzoek van Mercer dat vandaag wordt gehouden, is Bagdad de slechtste stad ter wereld wat betreft levenskwaliteit voor zijn inwoners, ook al heeft het land de middelen om het opnieuw op te bouwen.
Als de op één na grootste producent van ruwe olie van de Opec, zou Irak de geschatte $ 88 miljard kunnen ophalen die het naar eigen zeggen in minder dan een jaar nodig heeft om het land op eigen kracht weer op te bouwen.
Maar hoewel de olie-industrie in Irak een van de relatieve succesverhalen was na de oorlog, zegt: Krishnadev Calamur in de Atlantische Oceaan , het land blijft verscheurd door factionalisme; zijn buren hebben een buitensporige invloed in de binnenlandse politiek; en terroristische groeperingen, hoewel verzwakt, kunnen nog steeds aanvallen uitvoeren - zelfs met de aanhoudende aanwezigheid van Amerikaanse troepen.
Al deze factoren blijven obstakels tussen Irak, zijn olieproductiedoelen en zijn doel om na jaren van oorlog een stabiel land te worden, zegt Calamur.
Wat is het uitzicht vanuit Amerika?
De invasie blijft de Amerikanen verdelen. Een onderzoek uitgevoerd door de Pew Onderzoekscentrum ontdekte dat 48% van de mensen in de VS denkt dat het besluit om militair geweld te gebruiken verkeerd was, terwijl iets minder (43%) zegt dat het de juiste beslissing was.
Hoewel dit veel lager is dan de 71% die de oorlog steunde ten tijde van de invasie, is het nog steeds relatief hoog voor een conflict dat al 15 jaar in controverse verwikkeld is.
Dit zou kunnen weerspiegelen hoe de perceptie van de oorlog in de loop van de tijd is veranderd. Een maand voordat de laatste Amerikaanse gevechtstroepen in december 2011 werden teruggetrokken, zei een meerderheid van de Amerikanen (56%) dat de VS hun doelen in Irak grotendeels hadden bereikt.
Sindsdien is dit cijfer echter gestaag gedaald, zodat de meerderheid van de Amerikanen (52%) de oorlog als een mislukking beschouwt.
Dus hoe zal het over het algemeen worden beoordeeld?
In de meest elementaire beoordelingen hebben we ons tactische doel bereikt om Saddam uit de macht te verwijderen [maar] we faalden op het strategische aspect van de nasleep van de invasie, die leidde tot de daaropvolgende soennitische opstand en uiteindelijk de geboorte van IS, een panel van experts zeiden in het cijfer .
We hebben de ene reeks aanjagers van geweld en haat - het Saddam-regime - vervangen door andere, zonder de koers van de regio fundamenteel ten goede te veranderen, zeiden ze.
