Wie waren de Dambusters?
Op de 75e verjaardag van de luchtaanval neemt The Week een kijkje bij de mannen achter de missie
Wikimedia Commons
Op 16 mei 1943 om 21.28 uur vertrok de eerste van 19 Britse Lancaster-bommenwerpers van Royal Air Force Scampton in Lincolnshire, op weg naar het industriële hart van nazi-Duitsland.
Negen uur later landde de laatste overlevende. De vloot van bommenwerpers had de nazi-infrastructuur een beslissende slag toegebracht door twee grote dammen in het Ruhrgebied te doorbreken. Hoewel officieel aangeduid als Operation Chastise, is de aanval beter bekend als de Dambusters Raid.
Vandaag is het 75 jaar geleden dat de aanval plaatsvond, waarvan het lef en de precisie de krantenkoppen over de hele wereld haalden.
Hier blikken we terug op de historische overval en de mannen die het mogelijk hebben gemaakt.
de innovatie
Voor de oorlog had de inlichtingendienst in Londen drie dammen in het industriële noordwesten van Duitsland geïdentificeerd als potentiële doelen.
Het waren de Mohne-dam, de Sorpe-dam en de Eder-dam, die allemaal de namen droegen van de rivieren die ze controleerden.
De inlichtingendienst was echter van mening dat Groot-Brittannië niet over voldoende wapens beschikte om ze te vernietigen, en wendde zich daarom tot luchtvaartingenieur Barnes Wallis om een wapen te bedenken dat zware schade aan de dammen zou kunnen toebrengen en mogelijk zou kunnen doorbreken.
Het resultaat was de nu beroemde stuiterbom - een cilindrische bom van 10.000 pond die is ontworpen om met hoge snelheid en een uitzonderlijk lage hoek te worden ingezet.
Dit, gecombineerd met een aanzienlijke backspin, zou de bom in staat stellen over het oppervlak van een reservoir naar de damwand te springen voordat hij zinkt en ontploft, waardoor de structuur wordt vernietigd.
De mannen
De missie viel onder het 617 Squadron, geleid door de 24-jarige Wing Commander Guy Gibson, en bestaande uit 133 piloten uit Groot-Brittannië, Canada, Australië, Nieuw-Zeeland en de VS, de Keizerlijk oorlogsmuseum documenten.
Slechts een maand voor de inval, en met alleen Gibson die was ingelicht, begon het squadron te trainen in nachtvliegen op lage hoogte op locaties in heel Groot-Brittannië. In de nacht van de aanval, de rest van het squadron werd geïnformeerd over de details van hun missie .
Historicus Charles Foster, auteur van De complete Dambusters , uitgebracht op 8 mei, vertelde The Week dat het squadron zich onmiddellijk terdege bewust was van het risico van laagvliegen, het risico van het gebruik van niet-geteste bommen en het risico van het gebruik van aangepaste Lancaster-bommenwerpers.
De aanval
Nadat onderweg een aantal vliegtuigen verloren waren gegaan, was Gibson om 12.28 uur de eerste die zijn bom bij de Mohne-dam liet vallen. Vanwege nauwkeurigheidsproblemen en zwaar grondvuur duurde het nog vijf pogingen voordat de dam werd doorbroken.
De resterende vliegtuigen die nog steeds bommen droegen, gingen vervolgens verder naar de Eder-dam en vernietigden deze om 1.52 uur. De andere twee golven bommenwerpers richtten zich op de Sorpe-dam, maar slaagden er niet in om deze te doorbreken.
Van de 19 vliegtuigen en 133 mannen die bij de missie betrokken waren, gingen er acht verloren, 53 mensen werden gedood en nog eens drie werden gevangen genomen.
De nasleep
De aanval beschadigde de vitale nazi-infrastructuur, waardoor de regio onder water kwam te staan en daarbij ongeveer 1.300 burgers omkwamen BBC zegt.
De dammen waren zo belangrijk dat de nazi's ze onmiddellijk begonnen te herbouwen, waarbij ze een grote hoeveelheid hulpbronnen ondermijnden. De reparatiewerkzaamheden werden slechts vier maanden later afgerond, waardoor sommigen twijfelden aan de effectiviteit van de inval op de lange termijn.
Foster is het daar niet mee eens.
Die maanden namen arbeid weg van andere bouwprojecten. Ze konden die tijd niet gebruiken op de Atlantikwall of andere verdedigingswerken op zee die ze van plan waren te bouwen, zegt hij.
Mensen kiezen ervoor om het hier niet mee eens te zijn, maar ik zou zeggen dat beweringen dat de aanval niet effectief was, gewoon helemaal niet kloppen.
De nalatenschap
De inval werd geportretteerd in de film uit 1955 The Dam Busters , een klassieker van de Britse cinema. Hoewel de nauwkeurigheid van de film al lang een twistpunt is, maakte het bekende namen van de betrokken vliegeniers en hielp het de legendarische status van Operatie Chastise te versterken.
Maar Foster, wiens oom Squadron Leader David Maltby Avro Lancaster J voor Johnny bestuurde in de eerste golf van aanvallen, wil graag dat mensen niet worden meegesleurd in de romantiek van de Dambusters.
Ik ben erg trots op het feit dat ik een familielid heb die betrokken was bij zo'n cruciale missie, zegt hij. Maar dat verandert niets aan het feit dat hij een van de 55.000 mannen was die tijdens de Tweede Wereldoorlog in Bomber Command zijn gesneuveld.
Het promoten van de 53 mannen die tijdens één operatie zijn gedood alsof ze op de een of andere manier 'belangrijker' of 'heldhaftiger' waren dan anderen, is niet iets dat ze zouden hebben gewild.
