Wat is het oudste materiaal op aarde?
Nieuw onderzoek onthult dat korrels in meteoriet die onze planeet 50 jaar geleden troffen dateren van vóór het zonnestelsel
De Murchison-meteoriet te zien in het National Museum of Natural History in Washington D.C.
Wikimedia Commons
Het oudste materiaal waarvan bekend is dat het op aarde bestaat, is ontdekt in een rots die in 1969 op het platteland van Zuidoost-Australië is neergestort, hebben wetenschappers aangekondigd.
De onderzoekers zeggen dat de meteoriet pre-zonnekorrels bevat die tot zeven miljoen jaar voor de geboorte van ons zonnestelsel dateren. Al Jazeera rapporten.
Het zijn solide monsters van sterren, echt sterrenstof, zegt Philipp Heck, de hoofdauteur van een paper over de studie gepubliceerd in het tijdschrift Proceedings van de National Academy of Sciences .
Dus wat hebben wetenschappers ontdekt?
Vijf decennia geleden stortte een klomp ruimtesteen, de Murchison-meteoriet, neer nabij de stad met dezelfde naam in de Australische staat Victoria. In de jaren daarna hebben verschillende teams van onderzoekers de rots onderzocht in een reeks onderzoeken om de organische verbindingen en andere eigenschappen te identificeren.
Ongeveer 30 jaar geleden hebben wetenschappers vastgesteld dat de meteoriet pre-zonnekorrels bevatte - beschreven door de wetenschappelijke nieuwssite Nieuwe atlas als kleine korrels siliciumcarbide ouder dan de zon.
Maar de exacte ouderdom van het materiaal is nu pas vastgesteld.
Deze week onthulden wetenschappers dat uit een analyse van 40 van de kleine stofdeeltjes blijkt dat de meeste tussen de 4,6 en 4,9 miljard jaar oud zijn, terwijl de oudste dateren van ongeveer zeven miljard jaar - ongeveer 2,5 miljard jaar vóór de zon, de aarde en de rest van de aarde. ons zonnestelsel gevormd.
–––––––––––––––––––––––––––––––– Voor een overzicht van de belangrijkste verhalen van over de hele wereld - en een beknopte, verfrissende en evenwichtige kijk op de nieuwsagenda van de week - probeer het tijdschrift The Week. Start vandaag nog met je proefabonnement ––––––––––––––––––––––––––––––––
Hoe dateerden ze het sterrenstof?
Het begint met het verpletteren van fragmenten van de meteoriet tot poeder, legt Jennika Greer uit, een afgestudeerde student die samenwerkt met studieauteur Heck aan de Universiteit van Chicago en het Field Museum in de stad. Als alle stukjes zijn gescheiden, is het een soort pasta en heeft het een scherpe eigenschap - het ruikt naar rotte pindakaas.
Deze pasta werd vervolgens opgelost met zuur totdat alleen de pre-zonnekorrels overbleven. Het is alsof je de hooiberg afbrandt om de naald te vinden, zegt Heck.
Toen de korrels eenmaal geïsoleerd waren, berekenden de onderzoekers hun leeftijd door hun blootstelling aan kosmische straling te meten - hoogenergetische deeltjes die door onze melkweg vliegen en vaste materie binnendringen, legt hij uit.
Sommige van deze kosmische straling interageren met de materie en vormen nieuwe elementen. En hoe langer ze worden blootgesteld, hoe meer die elementen zich vormen, vervolgt Heck. Ik vergelijk dit met het buiten zetten van een emmer in een regenbui. Ervan uitgaande dat de regenval constant is, vertelt de hoeveelheid water die zich ophoopt in de emmer hoe lang deze is blootgesteld.
Het team kijkt uit naar al deze ontdekkingen die onze kennis van onze melkweg zullen vergroten, meldt Wetenschap Daily .
Met deze studie hebben we de levensduur van sterrenstof direct bepaald, zegt Heck. We hopen dat dit wordt opgepikt en bestudeerd, zodat mensen dit kunnen gebruiken als input voor modellen van de hele galactische levenscyclus.
