Venezuela in crisis: hoe is het zover gekomen?
Honderdduizenden demonstranten gaan marcheren tegen president Maduro
Demonstranten achter een Venezolaanse vlag tijdens anti-regeringsprotesten in hoofdstad Caracas
Juan Barreto/AFP/Getty Images
Honderdduizenden Venezolanen zullen naar verwachting vandaag deelnemen aan protesten in het hele land in een poging de regering van president Nicolas Maduro omver te werpen.
Boze burgers die oppositieleider Juan Guaido steunen, hebben zich de afgelopen weken aangesloten bij een reeks straatdemonstraties in minstens 60 arbeiderswijken in de hoofdstad Caracas en andere regio's.
En commentatoren geloven dat leden van de armste delen van de Venezolaanse samenleving in de marsen van vandaag zullen samenwerken met de traditionele upper class-basis van de oppositie. de bewaker .
Deze protesten zijn opmerkelijk. Het feit dat mensen naar buiten komen om over klassengrenzen heen te protesteren, onthult één ding: hoe wijdverbreid de mate van afkeer van Maduro tegenwoordig is in Venezuela, zei Geoff Ramsey, adjunct-directeur voor Venezuela bij het Washington Office voor Latijns-Amerika.
De nieuwe, nieuwe energie van de Venezolaanse oppositie staat voor een belangrijke test in haar poging om de socialistische president, die deze maand werd beëdigd voor een nieuwe termijn van zes jaar, te ontzetten na verkiezingen die internationaal werden veroordeeld als een frauduleuze machtsgreep, zegt hij. De Washington Post .
Alleen als de protesten massaal en klassenoverschrijdend zijn, kunnen ze mensen in het leger en binnen de regerende partij demoraliseren en pauzeren, vertelde David Smilde, een Venezolaanse expert en sociologieprofessor aan de Tulane University in New Orleans, aan de krant.
Elke verandering in de regering zal berusten op een verschuiving in loyaliteit binnen de strijdkrachten, zegt Reuters . Ze hebben Maduro bijgestaan tijdens twee golven van straatprotesten en een gestage ontmanteling van democratische instellingen, voegt het persbureau eraan toe.
Guaido heeft zich bereid verklaard het presidentschap op zich te nemen totdat er open verkiezingen kunnen worden gehouden.
De oppositieleider - hoofd van de Nationale Vergadering van Venezuela, die in 2017 door Maduro van zijn wetgevende macht werd beroofd - heeft zijn steun uitgesproken voor degenen die protesteren. We zitten hier allemaal in hetzelfde schuitje: zonder elektriciteit, zonder water, zonder medicijnen, zonder gas en met een onzekere toekomst, tweette hij. We zijn allemaal ondergedompeld in deze crisis, behalve de usurpator.
Meer dan een miljoen Venezolanen hebben het land de afgelopen jaren verlaten op zoek naar een beter leven, nadat de ineenstorting van de eens zo robuuste olie-industrie ernstige tekorten aan voedsel en andere essentiële voorraden veroorzaakte.
Maduro heeft de enorme sociale welzijnsprogramma's en het prijscontrolebeleid van Hugo Chavez voortgezet, die het land naar het socialisme stuurde voordat hij in 2013 stierf, zegt CNN .
Door bijna een decennium van wanbeheer heeft Venezuela zijn enorme olierijkdom verkwist, zijn economie aan flarden gelaten en Latijns-Amerika behekst van een ongekende massale uittocht van migranten op zoek naar voedsel en medicijnen, gaat de nieuwssite verder.
Hoewel ongelijkheid, corruptie en politieke uitsluiting niet ongebruikelijk zijn in de verschillende republieken van Zuid-Amerika, overschaduwt de duizelingwekkende achteruitgang van Venezuela tot een mislukte staat alles wat we in decennia hebben gezien, zegt hij. De onafhankelijke .
Dus hoe is het gebeurd?
De Gouden Eeuw
Nog in 1970 was Venezuela het rijkste land van Latijns-Amerika. Het bruto binnenlands product (bbp) was hoger dan dat van Spanje, Griekenland en Israël.
Het grootste deel van de rijkdom van Venezuela kwam van zijn grote oliereserves, maar in het begin van de jaren tachtig leidden de zorgen dat het land zijn grootste hulpbronnen zou opraken ertoe dat politici de olieproductie beperkten. Rond dezelfde tijd duwde een wereldwijd olieoverschot de olieprijzen omlaag.
De combinatie van een lagere olieproductie en lagere olieprijzen bracht de economie van het land in een vrije val. Van 1980 tot 1990, het BBP van Venezuela per hoofd van de bevolking daalde met 46% .
Toen kwam de legendarische leider Hugo Chavez, die het politieke en economische landschap van Venezuela veranderde door industrieën te nationaliseren en enorme hoeveelheden overheidsgeld naar sociale programma's te leiden.
Onder zijn bewind is tussen 1999 en 2013 het werkloosheidscijfer in Venezuela gehalveerd, het inkomen per hoofd van de bevolking meer dan verdubbeld, het armoedecijfer met meer dan de helft gedaald, het onderwijs verbeterd en de kindersterfte gedaald, zegt hij. Vox .
Voor de armen werd alles beter onder zijn heerschappij, vertelde Caracas-burger Carmen Ruiz De New Yorker . Veel hutten in El Calvario hebben nieuwe daken gekregen. Mijn moeder, die altijd al de intelligentie had, leerde eindelijk lezen, toen ze in de zeventig was.
Terminal weigeren
Chavez stierf in 2013 op 58-jarige leeftijd aan kanker, helemaal aan het begin van zijn derde ambtstermijn, en zijn zorgvuldig uitgekozen opvolger, Nicolas Maduro, heeft geen indruk gemaakt.
Chavez was een bijna niet te classificeren en ongekend goede politicus, vertelde George Ciccariello-Maher, een Venezolaanse geleerde aan de Drexel University, aan Vox. Hij had deze ongelooflijke capaciteiten en capaciteiten waarvan niemand kon verwachten dat hij ze zou reproduceren.
Behalve dat hij een arme politicus is, heeft Maduro het grootste deel van zijn ambtsperiode het andere uitzonderlijke bezit van Chavez gemist: oliegeld, voegt de nieuwssite toe. De afhankelijkheid van Venezuela van zijn oliereserves, die goed zijn voor ongeveer 95% van zijn exportinkomsten, betekent dat de daling van de wereldwijde olieprijzen sinds 2014 een verwoestende impact heeft gehad op de levensstandaard.
Recessie en torenhoge inflatie hebben ertoe geleid dat veel Venezolanen zich de basisbehoeften niet kunnen veroorloven, en zelfs degenen die het geld hebben, hebben te maken met tekorten aan alles, van voedsel tot medicijnen.
De volksgezondheid in Venezuela verslechtert snel. De regering geeft weinig statistieken vrij, maar er wordt geschat dat één op de drie patiënten die vandaag in een openbaar ziekenhuis worden opgenomen, daar overlijdt, zegt The New Yorker.
Het openbaar vervoer in kleinere steden buiten het regeringscentrum van Caracas is ook onbetrouwbaar. AFP 's Alex Vasquez bezocht onlangs zo'n stad, San Juan de los Morros, in het centrum van Venezuela, en sprak met de lokale bevolking. Vasquez ontdekte al snel dat het een stad is geworden waar niets werkt.
Ze sturen een keer per maand (stromend) water. De rest van de tijd moeten we het kopen, vertelde een schoolleraar hem. Er zijn tijden geweest dat we 24 uur lang geen elektriciteit hadden.
Maduro heeft de sabotage van de oppositie vaak de schuld gegeven van dergelijke tekortkomingen, maar de regering heeft de bevolking twee opties gelaten: het land verlaten of afhankelijk zijn van een uitkering, vertelde socioloog Francisco Coello aan Vasquez.
Een ondervoede en ongeschoolde bevolking zorgt ervoor dat het regime aan de macht blijft, concludeert Coello.
