Tien jaar Gunner: is Theo Walcott een Arsenal-legende?
Na een decennium bij de Emiraten is het tijd voor de speler om eindelijk zijn potentieel te benutten
Adrian Dennis/AFP/Getty Images
Theo Walcott, een van de grootste raadsels van de Premier League, viert vandaag tien jaar Arsenal-speler. Maar na een decennium van flikkerende grootsheid, blijft hij een speler die de meningen verdeelt.
De Engelse vleugelaanvaller werd in januari 2006 voor £ 10 miljoen van Southampton gecontracteerd, hoewel hij pas in augustus van dat jaar debuteerde voor de Gunners.
Tijdens zijn tijd bij de Emiraten symboliseert hij meer dan wie ook de sterke en zwakke punten van manager Arsene Wenger.
In zijn tien seizoenen bij Arsenal speelde Walcott 326 wedstrijden voor de club, hoewel meer dan een derde als invaller was. Hij is slechts 20 of meer Premier League-wedstrijden begonnen in twee van die seizoenen, dankzij zijn nooit eindigende problemen met vorm en conditie, en slechts één keer scoorde hij meer dan tien Premier League-doelpunten in een campagne - hij slaagde erin 14 in 2012- 13 - en bereikte slechts drie keer de dubbele cijfers in alle competities.
Hij kreeg geen zilverwerk in handen totdat hij vorig seizoen de FA Cup won, nadat hij de finale van het vorige seizoen door een blessure had gemist. Het is geen indrukwekkend record voor een speler die getipt werd om de nieuwe Thierry Henry te worden.
Nog frustrerender is Walcotts onvermogen om zich een positie eigen te maken, hoewel hij misschien het slachtoffer is geworden van zijn eigen flexibiliteit. Ogenschijnlijk een rechtsbuiten, werd hij aangeprezen en getest als een doorgewinterde spits, maar hij slaagde er niet in zich op die positie te vestigen. De afgelopen weken werd hij ingezet op de linkerflank, tot grote verwarring van de Gunners-fans, terwijl Joel Campbell op de andere flank speelde.
Desalniettemin is Walcott een soort icoon geworden bij de Emiraten en er is geen twijfel over zijn inzet voor de zaak van Arsenal, zoals zijn Instagram-post ter ere van de mijlpaal bewees.
Over de mijlpaal gesproken, Wenger was uitbundig in zijn lof voor de speler.
'Theo is erg intelligent,' zei hij. 'Hij had altijd tempo en zijn bewegingen vanaf de bal waren altijd perfect. Ik denk dat hij zich veel meer bewust is van teamwerk en hij is ook verbeterd in zijn afwerking.
'Hij houdt van Arsenal en ik ben ervan overtuigd dat hij ons de komende vijf jaar veel meer zal geven dan de afgelopen vijf jaar, omdat hij een speler is die altijd vooruitgaat en probeert het beter te doen. Hij is heel positief ingesteld.'
Walcott heeft ook indruk gemaakt op John Cross van de Dagelijkse spiegel . 'Volgens mij moet Walcott ten onder gaan als een van Wengers beste aanwinsten', zegt hij. 'Walcott heeft zichzelf gevestigd als een van de meest consistente, opwindende en dynamische voetballers voor Arsenal. De zuurtest is dat ze hem enorm missen als hij niet speelt.'
Praten over 'onvervuld potentieel' is 'fout', zegt hij, aangezien Walcott een vaste waarde is geworden bij Arsenal en Engeland. 'Hij is een aanwinst voor de club en zijn familie', voegt Cross toe. 'Hij is ook nog steeds aan het verbeteren als speler en op zijn 26ste is er nog meer tijd om te verbeteren en komen er betere dagen aan.'
Er komt nog meer, beaamt Charlie Nicolas van Luchtsporten , maar hij zegt dat Walcotts carrière is ondermijnd door blessures 'die hem te veel tegenslagen in zijn ontwikkeling hebben bezorgd'. Dat betekent dat hij niet kan worden beschouwd als een van de toptalenten bij de Emiraten.
'Hij heeft niet het niveau van [Mesut] Ozil of [Alexis] Sanchez, maar ik heb hem liever in het team dan bij een andere Premier League-club', voegt Nicolas toe. 'Hij heeft veel te bieden, hij heeft een enorm potentieel en hij moet gewoon uit de buurt blijven van blessures. Als hij dat doet, kan Arsenal nog veel meer prijzen winnen.'
Walcotts grootste prestatie is misschien wel geweest om 'door het mijnenveld' van tienersupersterren te navigeren, zegt James Olley van de Avond Standaard . 'Maar het gevoel van onvervuldheid wordt weerspiegeld in zijn verlangen om als spits te spelen. Walcott ziet daar zijn toekomst, Wenger beweert dat hij daar zal eindigen. Er zijn korte kansen geweest, maar de verbetering van Olivier Giroud dit seizoen heeft beperkte kansen op Walcotts voorkeurspositie.'
Maar hij blijft aan de grond en is 'niet het type karakter om te agiteren voor een verhuizing van de club waar hij van houdt'.
