Other Desert Cities – recensies van de Britse première van een hit in de VS
Sinead Cusack en Martha Plimpton spelen in grappig, bloedstollend drama over Amerikaanse politiek en familiegeheimen
Johan Persson
Wat je moet weten De eerste Britse productie van Broadway-hit Andere woestijnsteden is geopend in de Old Vic, Londen. Het toneelstuk van Jon Robin Baitz (maker van Broers zussen en een vaste schrijver op De westelijke vleugel ) stond op de shortlist voor de Pulitzerprijs voor drama 2012.
Het verhaal gaat over een Hollywood-familie met verschillende politieke opvattingen die voor Kerstmis samenkomen in Palm Springs, Californië. De trouwe Republikeinen Polly en Lyman Wyeth zijn geschokt door het plan van hun dochter Brooke om een allesomvattende memoires te publiceren waarin ongemakkelijke familiegeheimen worden onthuld.
Lindsay Posner regisseert een cast onder leiding van Sinead Cusack en Martha Plimpton. Loopt tot 24 mei.
Wat de critici leuk vinden? Dit lachwekkend grappige maar ook bloedstollende familiedrama zorgt voor verrassingen tot het einde, zegt Charles Spencer in de Dagelijks telegram . Het is 'een prachtig gemaakt en voortdurend boeiend spel dat veel rijker blijkt te zijn dan de strijdbijl op Amerikaanse Republikeinen die het aanvankelijk lijkt te zijn'.
Iedereen die geïnteresseerd is in het begrijpen van de ideologische kloof in de Amerikaanse politiek, zou moeten zien: Andere woestijnsteden , zegt Matthew Wolfson in Verwachting . 'Baitz' toneelstuk is niet zozeer bedoeld om te oordelen, maar om te beschrijven', en getuigt van het vermogen van drama om ons te bevrijden van de grenzen van één enkel perspectief.
Plimpton, die haar West End-debuut maakt, doordrenkt haar personage Brooke met 'een geloofwaardige mix van kwetsbaarheid en koppigheid', zegt Veronica Lee over Kunstbalie . Maar de avond is voor Cusack, die als Polly in topvorm is en een monsterlijk personage menselijk, grappig en aangrijpend maakt.
Wat ze niet leuk vinden? Ondanks een briljante cast, 'komt dit over als een matig stuk dat zichzelf als een geweldig stuk beschouwt', zegt Dominic Maxwell in De tijden . Baitz biedt tal van slimme, zelfbewuste regels voor zijn slimme, zelfbewuste personages, maar het is moeilijk om om hen te geven, en wanneer het familiegeheim eindelijk naar buiten komt, is het interessant maar niet verwoestend.
