Massaschietpartij in Plymouth: wie mag een vuurwapen bezitten?
Politie onderzocht nadat moordenaar Jake Davison vorige maand een pistool en een vergunning had gekregen
Bewoners houden een minuut stilte voor de slachtoffers van de schietpartij op 12 augustus in Plymouth
Finnbarr Webster/Getty Images
De dood van vijf mensen door toedoen van een schutter in Plymouth afgelopen donderdag heeft de regering ertoe aangezet de beperkingen op het bezit van een vuurwapen of jachtgeweer aan te scherpen.
De 22-jarige moordenaar, Jake Davison , slaagde erin een vuurwapenvergunning te krijgen, ondanks dat zijn sociale media suggereerden dat hij een obsessie had met 'incel' - onvrijwillig celibatair - cultuur en interesse in wapens en de VS, meldt de bewaker . Nadat hij zijn moeder had vermoord en drie andere mensen had doodgeschoten, waaronder een driejarig meisje, richtte hij het pistool op zichzelf.
Het Independent Office for Police Conduct (IOPC) onderzoekt waarom de politie van Devon en Cornwall vorige maand zijn wapen- en vuurwapenvergunning aan hem heeft teruggegeven nadat hij ze had verwijderd wegens een beschuldiging van mishandeling in september vorig jaar.
Wie kan momenteel een vuurwapen bezitten?
Massale schietpartijen zijn zeldzaam in het VK, waar wapenwetten tot de strengste ter wereld behoren, zegt de Financiële tijden .
Het thuiskantoor Gids over wapenvergunningen , voor het laatst bijgewerkt in april 2016, stelt dat wapenbezit een voorrecht is, geen recht. Sommige vuurwapens, jachtgeweren en geweren, evenals luchtwapens met een laag vermogen als ze als bijzonder gevaarlijk zijn geclassificeerd, kunnen een vergunning hebben en worden bewaard op een vuurwapen- of jachtgeweercertificaat.
De FT merkt op dat het bezit van pistolen op het vasteland van Groot-Brittannië werd verboden na de 1996 Dunblane bloedbad , toen 16 kinderen en hun leraar werden doodgeschoten op een school in Schotland. Ze zijn echter nog steeds toegestaan in Noord-Ierland.
Terwijl de overheid richtlijnen geeft, is het de lokale politie die beoordeelt wie een vuurwapen kan kopen of verwerven. De persoon mag geen bedreiging vormen voor de openbare veiligheid en moet een goede reden hebben om het wapen te bezitten. Dit kan voor werk zijn, zoals natuurbeheer of ongediertebestrijding, of sport, zoals duivenschieten of wildschieten.
Iedereen die is veroordeeld tot drie jaar of meer gevangenisstraf mag geen vuurwapen en munitie bezitten, terwijl controles die door de politie worden uitgevoerd meestal bestaan uit verhoren, bezoeken aan de eigendommen van de persoon, controle van strafregisters en referenties van vrienden, aldus de 2016-richtlijn. Daarnaast kan contact worden opgenomen met de huisarts van de aanvrager.
Ook organisaties als schietverenigingen, musea en vuurwapenverkopers moeten vergunningen aanvragen. Verboden wapens, zoals pistolen, kunnen in uitzonderlijke omstandigheden worden geautoriseerd door het ministerie van Binnenlandse Zaken namens de minister van Buitenlandse Zaken.
Wat gaat er veranderen?
De regering bereidt wettelijke richtlijnen voor om te zorgen voor hogere besluitvormingsnormen voor vergunningsaanvragen voor vuurwapens van de politie, inclusief sociale media-controles op degenen die toestemming vragen om een vuurwapen of jachtgeweer te bezitten, zegt The Guardian.
De politiediensten wordt ook gevraagd om hun processen te beoordelen en of bestaande vergunningen opnieuw moeten worden bekeken.
