Klimaatverandering: bereikt de planeet een ‘point of no return’?
VK bereidt zich voor om COP26 te organiseren, aangezien wetenschappers waarschuwen voor dringende interventie
VN-secretaris-generaal Antonio Guterres (voor, tweede van rechts) met politieke leiders op COP25
Gabriel Bouys/AFP/Getty Images
2021 is een jaar van maken of breken in de strijd tegen klimaatverandering, waarschuwde de VN terwijl het VK zich opmaakt om cruciale klimaatbesprekingen te organiseren.
Oorspronkelijk gepland in Glasgow in november 2020,COP26zal wereldleiders samenbrengen om acties te coördineren om de stijging van de mondiale temperatuur een halt toe te roepen. De door de groep gestelde doelen zijn echter herhaaldelijk over het hoofd gezien, waarbij VN-secretaris-generaal António Guterres de klimaatbesprekingen van 2019, COP25, beschreef als een gemiste kans om overeenstemming te bereiken over strengere maatregelen op het gebied van klimaatactie.
Een tussentijds rapport gepubliceerd door de EEN beschreef in februari een rode waarschuwing van de planeet, eraan toevoegend dat regeringen lang niet in de buurt komen van het ambitieniveau dat nodig is om de klimaatverandering te beperken tot 1,5 graad en de doelstellingen van het Akkoord van Parijs te halen.
En die boodschap werd weerspiegeld in een artikel gepubliceerd in Natuur vorig jaar, toen een groep vooraanstaande wetenschappers waarschuwde dat het klimaat op aarde dichter bij cruciale omslagpunten komt dan eerder werd gedacht.
ijs ineenstorting
Er zijn aanwijzingen dat de Antarctische ijskappen steeds onstabieler worden en dat de Groenlandse ijskappen volledig kunnen instorten als de mondiale temperatuur met 1,5 ° C stijgt - wat al in 2030 zou kunnen gebeuren als de huidige trends aanhouden.
Instortende ijskappen leiden tot een hogere zeespiegel, een van de gevaarlijkste gevolgen van klimaatverandering.
Zeespiegelstijgingen hebben nu al verwoestende gevolgen, waardoor massale migratie van mensen naar hoger gelegen gebieden wordt gedwongen en samenvalt met gevaarlijke orkanen en tyfoons, zegt National Geographic .
Sleuteldiensten zoals internettoegang - die afhankelijk zijn van infrastructuur in het pad van stijgende zeeën - kunnen hierdoor ook worden getroffen.
Biosfeergrenzen
Klimaatverandering dreigt omslagpunten in de biosfeer te veroorzaken, waarvan sommige gevolgen al voelbaar zijn.
Hittegolven in de oceaan hebben koraalverbleking en het verlies van de helft van de ondiepwaterkoralen veroorzaakt Het Great Barrier Reef van Australië . En er zou een groot verlies zijn aan mariene biodiversiteit en menselijk levensonderhoud als de wereldgemiddelde temperatuur met 2 graden stijgt, volgens het rapport gepubliceerd in Nature.
Ontbossing en klimaatverandering kunnen ook regenwouden destabiliseren, zoals de Amazone . De wetenschappers zeggen dat schattingen van waar een Amazon-omslagpunt zou kunnen liggen, variëren van 40% ontbossing tot slechts 20% verlies van bosbedekking.
Sinds 1970 is er al ongeveer 17% verloren gegaan.
Globale cascade
Het grootste risico is een wereldwijde cascade van kantelpunten die hebben geleid tot een nieuwe, minder bewoonbare, 'broeikas'-klimaatstaat, zegt rapportauteur Tim Lenton, directeur van het Global Systems Institute aan de Universiteit van Exeter.
Er zijn aanwijzingen dat het overschrijden van één omslagpunt het risico kan verhogen om andere te overschrijden, waarbij dergelijke links worden gevonden voor 45% van de mogelijke interacties.
Het verlies van zee-ijs in het noordpoolgebied versterkt de opwarming in het gebied, wat bijdraagt aan de instroom van zoet water in de Noord-Atlantische Oceaan. Dit draagt op zijn beurt bij aan een vertraging van de Atlantic Meridional Overturning Circulation (AMOC), een groot systeem van oceaanstromingen die warmte en energie over de wereld verdelen en het klimaat bepalen dat we overal ter wereld voelen.
Een verdere vertraging van het AMOC zou de West-Afrikaanse moesson kunnen destabiliseren en droogte in de Afrikaanse Sahelregio kunnen veroorzaken. Het fenomeen zou ook de Amazone kunnen opdrogen, de Oost-Aziatische moesson kunnen verstoren en een warmte-ophoping in de Zuidelijke Oceaan kunnen veroorzaken, wat het verlies van Antarctisch ijs verder zou kunnen versnellen.
–––––––––––––––––––––––––––––––– Voor een overzicht van de belangrijkste verhalen van over de hele wereld - en een beknopte, verfrissende en evenwichtige kijk op de nieuwsagenda van de week - probeer het tijdschrift The Week. Start vandaag nog met je proefabonnement ––––––––––––––––––––––––––––––––
Het is te laat?
De wetenschappers achter het Nature-artikel zeggen dat het bewijs suggereert dat de wereld zich momenteel in een noodtoestand bevindt.
We zijn misschien al de controle kwijt of er fooien worden gegeven, schrijven ze. Een goedmaker is dat de snelheid waarmee de schade door kantelen wordt opgebouwd - en dus het risico dat daarmee gepaard gaat - tot op zekere hoogte nog onder onze controle kan zijn.
Om eerlijk te zijn, denk ik dat we genoeg klimaatwetenschap kennen om te handelen, maar we handelen niet resoluut, dus we moeten middelen inzetten, vertelde auteur van het rapport Lenton Zonde .
Na de gesprekken op de COP25-conferentie van 2019 zei Guterres dat hij teleurgesteld was over de resultaten, en voegde eraan toe: De internationale gemeenschap heeft een belangrijke kans verloren om meer ambitie te tonen op het gebied van mitigatie, aanpassing en financiering om de klimaatcrisis aan te pakken.
Andere kritische stemmen zeiden dat er een discrepantie was tussen wat de wetenschap vereist en wat is geleverd, waarbij Alden Meyer, strategiechef bij de Union of Concerned Scientists, waarschuwde dat de meeste van 's werelds grootste uitstotende landen in actie ontbreken en zich verzetten tegen oproepen om hun ambitie.
